Gan weithio yn y gofod rhwng sinema a chelfyddyd gyfoes, mae Weerasethakul yn creu gosodweithiau a ffilmiau sydd, yn aml, heb ddilyniant ac sy’n cyfleu ymdeimlad cryf o ddatgysylltiad ac arallfydolrwydd. Trwy drin a thrafod amser a golau, mae’n creu pontydd gwan y gall y gwylwyr eu defnyddio i deithio rhwng y gwirioneddol a’r chwedlonol, yr unigol a’r torfol, y materol a’r dychmygol. Mae nifer o’i brosiectau wedi cynnwys yr un actorion, ac mae hyn wedi ei alluogi i gyfleu gwahanol gyfnodau yn eu bywydau a’u profiad o heneiddio. Yn aml, caiff ei ffilmiau eu lleoli mewn coedwigoedd a phentrefi yn ardaloedd gwledig Gwlad Thai. Maent yn troedio tir eithriadol o bersonol, gan wahodd y gwylwyr i fyd goddrychol atgofion, mythau a hiraeth dwys. Trwy ddefnyddio strwythurau naratif anghonfensiynol, a thrwy ymestyn ac adeiladu’r ymdeimlad o amser a chwarae gyda syniadau’n ymwneud â gwirionedd a dilyniant, mae gwaith Weerasethakul yn gorwedd mewn byd o’i wneuthuriad ei hun.