Trwy ei defnydd o ffilm, mae Bouchra Khalili yn mynd ati’n ddeheuig i archwilio gwrthsafiad, lleiafrifoedd a hunaniaeth, yn aml ar y cyd â’r rhai sy’n destun i’w gwaith. Mae tapestrïau a gosodiadau cywrain a bendigedig Otobong Nkanga, a’i defnydd o fwynau a deunydd organig, yn cwestiynu ein perthynas ddynamig gyda’r tir a gwerth diwylliannol adnoddau naturiol a’r defnydd a wneir ohonynt. Mae’r defnydd unigryw a wna Trevor Paglen o ffotograffiaeth, cydweithredu gwyddonol a newyddiaduraeth yn rhoi cyfle i’r gwylwyr weld y pethau nas gwelir, gan ymchwilio i arferion niwlog y llywodraeth, gwyliadwriaeth a strwythurau cudd awdurdod, tra mae ffilmiau myfyriol a breuddwydiol Apichatpong Weerasethakul yn archwilio ysbrydion gorffennol Gwlad Thai, llecynnau trothwyol y cof a hunaniaeth ac ymwybyddiaeth gyffredin ac ymdeimlad o berthyn.

Gan weithio yn y gofod rhwng sinema a chelfyddyd gyfoes, mae Weerasethakul yn creu gosodweithiau a ffilmiau sydd, yn aml, heb ddilyniant ac sy’n cyfleu ymdeimlad cryf o ddatgysylltiad ac arallfydolrwydd. Trwy drin a thrafod amser a golau, mae’n creu pontydd gwan y gall y gwylwyr eu defnyddio i deithio rhwng y gwirioneddol a’r chwedlonol, yr unigol a’r torfol, y materol a’r dychmygol.